حضرت فاطمه(س)؛ الگویی ناب و جاودانه برای همه عالمیان

خبرگزاری فارس لرستان- حجت الاسلام رمضان تیموری پژوهشگر و محقق لرستانی،  شاید به جرأت می‌توان گفت تاریخ بشر یک روز بدون زن نبوده است، هرروز روز زن است. اما چرا در تقویم‌ها یک روز را به نام زن و مادر نامگذاری کرده‌اند؟ چون در طول تاریخ تا زمان تولد حضرت زهرای مرضیّه زنی به تمام کمالات و تمام خصائص برتر انسانی پا روی کره خاکی نگذاشت، زنی که اسوه زنان در دو دنیا بوده و این مهمترین دلیل نامگذاری است. شما می‌دانید که پیامبرصلی الله علیه وآله و سلم فرموده‌اند: « بالتعلیم ارسلت » من فرستاده شدم‌ برای تعلیم، لذا گفتار و رفتار معصوم نقش معلّمانه دارند جهت بیداری ما، اگر در دعایی می‌بینیم معصوم از خدا طلب مغفرت و آمرزش می‌خواهد وهر روز استغفار می‌کند، فارغ از آن جنبه‌های معنوی به ما یاد می‌دهند در زندگی به خود غرّه نشویم. گوشه‌ای از راز موفقیت حضرت زهرا(س) در زندگی مشترک با حضرت علی(ع) همانطور که عقلاً و نقلاً به این باور رسیده‌ایم که آخرتی در پیش داریم، حضرات معصومین علیهم السلام با این نگاه خوشی و ناخوشی‌، فراز و نشیب‌های زندگی خود وپیروانشان را برنامه ریزی می‌کردند. لذا مواظب باشیم که روز سنگینی پیش روی ما است «إِنَّ هَؤُلَاء یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ» ما هستیم که به کمترین عوالم این دنیا دل خوش کرده‌ایم «وَیَذَرُونَ وَرَاءهُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا» روز سنگینی پیش روی ما است.حال ما به دلائل مختلف قیامت و حساب و کتاب را به فراموشی سپرده‌ایم، بماند. راز موفقیت حضرت زهرا(س) علیها در زندگی مشترک، پایبند بودن به وظیفه انسانی و مراقبه در برابر اوامر و نواهی خدای متعال در تمام  شئون زندگی بوده است، این حقیقت در بیان آن حضرت به خوبی مشهود است، حضرت با بیانی مهربانانه و از سر ارادت به شوهر بزرگوار خود حضرت امیر علیه السلام می‌فرماید: « یَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِی کَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُکَ مُنْذُ عَاشَرْتَنِی »؛ ای پسرعمو، تو هرگز مرا دروغگو و خیانتکار نیافتی و از آن زمان که با شما معاشرت داشته‌ام با شما مخالفتی نکرده‌ام. این جمله از حضرت زهرا سلام الله علیها کافی است دلیل موفقیت او و رضایت شوهرش را در مراقبه و مواظبت در رفتار و گفتار مشترک زناشویی دانست. نداشتن این پایبندی و مراقبه حضور خداوند در زندگی امروزه در دنیای مملّو از ارتباطات مایه کشمکش‌ها و درگیری‌های درون خانه‌ای و طلاق‌های بی‌حساب و کتاب شده است. نورافشانی حضرت فاطمه(س) نورافشانی از کنایه‌های عرفانی و معرفتی است، چرا که آن حضرات «کلهم نورٌواحد» که باید از اهلش پرسیده شود. اما از نظر ظاهری هر نوری، شادی و روشنایی و دلگرمی به همراه دارد، این احتمال وجود دارد در زندگی مشترک آن حضرت با حضرت امیر علیه السلام به گونه‌ای رفتار و گفتار خودش را آرسته به لطائف و معارف می‌نموده است. برای زندگی زن و مرد امروزی این واقعیت باید به صورت درس عملی به یادگار بماند، همیشه برای همسر و شریک زندگی حرفی تازه برای گفتن و رفتار نو برای زیستن داشته باشیم. ویژگی های ارتباطی و اجتماعی حضرت زهرا سلام الله برای پی بردن به روابط فردی، اجتماعی و خانوادگی حضرت زهرا سلام الله علیها باید به اخلاق نبوی خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله نگاه کنیم. اگر بخواهیم بین دوست و دشمن جایگاه ثابت و مورد اطمینان و قبولی داشته باشیم، باید مانند حضرت زهرا سلام الله علیها به امور اعتقادی و اخلاقی پایبند باشیم و ما را به این صفات آراسته بشناسند و این ویژگی در هر کس که بروز و ظهور داشته باشد، اساس ارتباطات سالم را برقرار کرده است. در روایتی از وجود مقدس امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف نقل شده است که ایشان حضرت زهرا را الگوی خود معرفی کرده‌اند، نکته اول این است که برای رسیدن به کمالات جنسیت مطرح نیست، حضرت زهراسلام الله علیها با پا گذاشتن به عرصه هستی به همگان این نکته را ثابت کرده است. دیگر اینکه حضرت چون متصف به اوصاف الهی شده است، بنابراین می‌تواند الگویی برای زنان و مردان در طول تاریخ بشریت باشد . این جمله حضرت شاید جواب از سوال مقدر بسیاری باشد؟ مگر زن هم می‌تواند به کمالات برسید و اسوه و الگو شود؟ نکته سوم اینکه در طول تاریخ هیچگاه جایگاه زن به صورت جدّی و واقعی مطرح نشده است. اما کسی که موعود امم است با بیان این جمله نوع نگاه دین مبین اسلام به زن و جایگاه رفیع بانوان را به صورت بسیار شفافی بیان فرموده است تا در این وانفسای دنیای به ظهار متمدن باز باز زن معامله ابزاری نشود. و نکته آخر اینکه  این بیان نورانی حاکی از داشتن ظرفیت بسیار بالای بانوی ملکات فاضله دارد که تلنگری است برای اهل تحقیق و پژوهش و ارباب رسانه که نسبت به ابعاد نورانی حضرت زهرا سلام الله علیها غفلت نورزند. زیرا نمی‌شود کسی فاقد کمالات باشد و او را اسوه والگو معرفی نمود، اسوه والگو دارای تمام کمالات لازمه برای تمسک و اقتداء کردن به او باید باشد و الا نقض غرض پیش می‌آید. چند ویژگی بارز حضرت زهرا سلام الله علیها زندگی بشر در چهار رابطه قابل برنامه‌ریزی است؛ رابطه انسان با خدا، رابطه انسان با خودش، رابطه انسان با اجتماع و مردم و رابطه ما با جهان و عالم خلقت. با بررسی در سیره حضرت زهرا سلام الله علیها به وضوح می‌توان به این چهار رابطه پی برد، ما از باب نمونه به بعضی از آنها در این مختصر اشاره می‌کنیم. بندگی خداکردن، ارتباط با مردم،  تبعیت از همسر، تربیت فرزند، صبر و تحمل در مشکلات، شهامت دفاع از حق و مبارزه سرسختانه با ظلم و ظالمان، حجاب، حیا از جمله امور و روابطی هستند که زنان و مردان برای رسیدن به خانواده‌ای مطلوب و جامعه سالم به آن نیازمند هستند. که حضرت زهرا سلام الله علیها به آنها جامه عمل پوشانده است. درس قرآنی از حضرت زهرا سلام الله علیها دریای از معارف الهی در گروه پاک شدن و خالص بودن نفس بشر است، اصولا در قرآن خداوند امثال حضرت موسای کلیم علیه السلام را به آن مرتبه از نبوت و پیامبری رسانده است، چون سابقه اخلاص در او به کمال و شکوفایی رسیده بود، این تقدم اخلاص بر رسالت و نبوت حضرت موسی علیه السلام نشانه‌ای از اثرات اخلاص است. بلکه از اهداف اساسى تربیت نفوس، اخلاص در عبادت و بندگى خداوند متعال است. حضرت على علیه السلام می‌فرماید: «خوشا به حال کسى که عبادت و دعاى خویش را خالصانه انجام مى‌دهد و قلب خود را به آنچه دیدگانش مى‌بیند، گرفتار نمى‌سازد و همواره به یاد خدا هست و شنیدنى‌ها او را از یاد خدا غافل نمى‌سازد و از آنچه دیگران دارند، محزون نمى‌شود. یک روش مؤثر در تربیت کودکان از زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها اصولا در جوامع علمی روش‌ها و راهکارهای فراوانی برای تربیت اولاد مطرح شده است و هرکدام دلائلی برای خود اقامه کرده‌اند، اما در زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها یکی از ارکان تربیت رفاقت توأم با محبت است که در حرف زدن با فرزندان، بازی کردن  و آموزش دادن آن حضرت به کودکانش به خوبی مشهود است. از باب نمونه توجه بفرمائید: نقل شده است که حضرت زهرا(س) با فرزندش امام حسن مجتبی(ع) بازی می‌کرد و او را بالا می‌انداخت و می‌فرمودند: پسرم حسن، مانند پدرت باش. ریسمان ظلم را از حق بر کن. خدایی را بپرست که صاحب نعمت‌های متعدد است و هیچ‌گاه با صاحبان ظلم و تعدی، دوستی مکن. بازی با فرزندان که سبب ازدیاد محبیت بین اولاد و والدین می‌شود، روشی پسندیده و ماندگار در تربیت است. حجت الاسلام رمضان تیموری؛ پژوهشگر و محقق لرستانی انتهای پیام/