گزینه‌ی دوم ما برای همکاری، عربستان سعودی است. این کشور با توانمندی‌های اقتصادی‌اش می‌تواند به تقویت موتورهای اقتصادی ایران کمک کند. اما همکاری با عربستان بهایی دارد که ایران باید آن را بپردازد. این بها، چشم‌پوشی از فعالیت‌های سیاسی عربستان، به ویژه درگیری‌هایی که با یمن دارد، است. در گذشته، ایران با قدرت نظامی برتر خود در منطقه، همیشه با جنگ‌های عربستان با یمن مخالفت کرده و حتی به جرات به پایگاه‌های نفتی عربستان حمله ور شده است. اما اگر ایران تصمیم به همکاری با عربستان بگیرد، باید از مواضع قوی نظامی خود در برابر این کشور صرف‌نظر کند، که البته ممکن است به قدرت نظامی ایران در بلندمدت آسیب بزند.
عربستان سعودی در دهه‌های اخیر با اتکا به حمایت قاطعانه امریکا، به عنوان یکی از شرکای اصلی و موثر در منطقه قرار گرفته است. این حمایت به عربستان امکان داده تا با اطمینان بیشتری سیاست‌های خود را در منطقه پیش ببرد. اما اگر عربستان تصمیم بگیرد که رابطه‌اش با ایران را گسترش دهد تا در منطقه محبوبیت بیشتری پیدا کند، این موضوع ممکن است باعث تغییرات عمده‌ای در روابط او با واشنگتن شود. نزدیک شدن به ایران می‌تواند به عربستان کمک کند تا نقش بزرگ‌تری در منطقه داشته باشد، اما این نزدیکی قطعاً با خطر خروج از محافظت و حمایت امریکا همراه خواهد بود. در نهایت، اگر امریکا احساس کند که منافعش در منطقه تهدید می‌شود، عربستان را با واکنش‌های منفی مواجه خواهد کرد، از جمله اعمال تحریم‌ها.
مخلص کلام
حمایت چین از ایران، به ویژه در زمینه‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری، در کوتاه مدت و حتی میان مدت می‌تواند بسیار مفید و جذاب به نظر برسد. چین یکی از بزرگترین اقتصاد‌های جهان است و توانمندی‌های زیادی در زمینه‌های تکنولوژی، ساخت و ساز و تجارت دارد. وقتی چین سرمایه و تکنولوژی به ایران وارد می‌کند، این موضوع می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی، رشد اقتصادی و توسعه پروژه‌های زیربنایی در ایران کمک کند.
اما در بلند مدت، این نوع همکاری‌ها می‌تواند خطراتی را نیز به همراه داشته باشد. چین با ورود سرمایه‌های زیاد به ایران، می‌تواند ایران را به شدت از لحاظ مالی به خود وابسته کند. این وابستگی مالی می‌تواند باعث شود که ایران در برخی مسائل سیاسی و اقتصادی به تصمیمات چین حساس شود و از مواضع مستقل خود دور شود. همچنین، اگر منافع چین در ایران به پایان برسد، چین ممکن است به راحتی از ایران خارج شود، بدون اینکه به نگرانی‌ها و نیازهای ایران توجه کند.
در مقابل، همکاری با عربستان سعودی نیز می‌تواند چالش‌های خاص خود را داشته باشد. عربستان به دنبال بهبود موقعیت لجستیکی خود است و می‌خواهد از موقعیت‌های اقتصادی چین در ایران بهره‌برداری کند. همچنین، هدف عربستان از همکاری با ایران، دور نگه داشتن ایران از سیاست‌های اعراب و ایجاد یک تعادل قدرت در منطقه است. در نهایت، هر دو گزینه چالش‌ها و فرصت‌های خود را دارد و باید با دقت و تامل در انتخاب بین آن‌ها اقدام شود.